Son tartışmanızı düşünün… Konuşmanın sonunda sizi rahatsız eden bir ses tonu mu kullanıyordunuz? Tartışmaya daha kibar ve nazik bir yaklaşım seçmiş olmayı ister miydiniz? İşlemsel Analiz olarak bilinen terapi araştırmasında yer alan üç ses tonunu ele alalım ve bu tonların günlük iletişimde nasıl kullanıldıklarını görelim.
İşlem Analizi
1950’lerde, bir psikanalist olan Eric Berne, İşlem Analizi olarak bilinen psikanalitik bir tedavi kuramı geliştirdi. Onun önerisi, bir bireyin başka bir bireyle nasıl etkileştiğini tanımlamaya odaklanmaktı. Araştırmayı kullanarak, bireylerin sosyal etkileşimlerde bu üç durumdan (Yetişkin, Ebeveyn, Çocuk) biri olarak tanımlandıkları önermesini geliştirdi. Bu yöntemi günlük iletişimimiz için bir temel olarak kullanarak, kendi insan ilişkilerimizdeki etkileşimlerimizi değerlendirebiliriz. Yetişkin, Ebeveyn ve Çocuk sesleri ile konuşmamızı değerlendirmek, bize iletişimde nerede daha etkili olarak çatışmayı azaltabileceğimizi gösterecektir. Aşağıda bu ses tonlarının çok basitleştirilmiş bir açıklaması vardır.
Yetişkin
Yetişkin ses tonu, başka bir insana saygı duyan herhangi bir yaştaki bir kişi tarafından kullanılabilir. Yetişkin sesiyle etkileşenler olgun cevaplarla iletişim kurarlar. Karşısındaki kişiyi duymaya açık ve diğer kişinin bakış açısını düşünmeye isteklidir. İnsanlar fikre katılmadıklarında ve yetişkin ses tonunu sürdürdüklerinde; karşıt fikirler işitilebilir, değerlendirilebilir ve taraflarca üzerinde anlaşmaya varılabilir.
Ebeveyn
Her yaştan insan, ebeveyn ses tonunu kullanır. Bu, muhalif bakış açılarını cesaretlendiren, otoriter, kimseyi umursamayan bir tavırdır. Birçok tartışma, bir kişinin ebeveyn sesini kullanarak karşısındakini zorlamasıyla başlar. Bir konuşma ebeveyn ses tonuyla başladığında, diğer kişi ya ebeveyn ya da çocuk tonunda cevap verecektir (aşağıya bakınız). Ebeveyn tonlarında konuşan iki kişi birbiriyle daha çok çatışır ve kendi bakış açılarından zorlar.
Çocuk
Herkes çocuk ses tonunu kullanabilir. Bu ton mızmız ya da oyuncu olabilir. Şikayet eden bir kişi çocuk tonunu sergilemektedir. Bir kişi etrafta şaka yapıyorsa, çocuk ses tonunu kullanıyordur. Bir münakaşa sırasında, çocuk tonu ebeveyn tonunu kullanan birini rahatsız edebilir; çünkü ebeveyn sesi kullanan kişi belirli bir yanıt arıyordur ama çocuk sesi genellikle istenen bir görevi yerine getirme konusunda isteksizdir.
Bir tartışma yetişkin konuşmadan ebeveyn ve negatif çocuk tonlarına geçtiğinde, konuşmacılar ebeveyn / çocuk tonlarından yetişkin tonlarına dönmekte büyük zorluk çekerler. Bu geçişi başarılı bir şekilde gerçekleştirmek için, katılımcıların bir mola vermesi ve konuşmaya döndüğünde yetişkin formunda kalma kararında olmaları gerekir.
Düşündüren Sorular:
- En son bir tartışmaya girdiğinizde yetişkin, ebeveyn veya çocuk tonlarından hangisini kullanıyordunuz? Bu ses tonu, konuşmanın sonucunu nasıl etkiledi?
- Şimdi üç tonu da biliyorsunuz. Bu sizin önemli konuşmalarınızı nasıl etkileyecek?
- Tanrı ile konuşurken hangi tonu kullanıyorsunuz?
Dr. Kim Jessie, DMin
Her Hakkı Saklıdır!
