İçten içe, durdurulamayan ağlama krizleri… Yaralar, darp izleri… dayak, tokat… Çocuklar öylesine büyük bir travma içinde ki, kendi gölgelerinden korkar haldeler. Ve bitmek tükenmek bilmeyen bir yalan zinciri… “Düşmüştü, bu iz öyle oldu.” “Kaza oldu.”
Ne yazık ki, çocuk istismarı hiçbir zaman kaza değildir. Tanrı’nın insanlık için en temel amaçlarını ihlal eder. Ve dünya çapında pek çok çocuk ile anne-baba, bu tür bir istismarın korkunç pençeleri arasında kapana kısılmıştır.
Tabudan Gerçeğe
İnsanlar “çocuk istismarı” sözünü işittiklerinde bunun yalnızca eğitimsiz, yoksul ailelerde gerçekleştiğini düşünebilirler. Ancak bu salgın her tür ailede görülebilir.
Sadece Amerika’da resmi rakamlara yansıyan çocuk istismarı her yıl 1 milyonun üzerindedir ve bazı uzmanlara göre gerçek rakam bunun çok çok üzerindedir.
Çocuk istismarının pek çok çeşidi vardır, bunlar arasında fiziksel taciz, duygusal taciz, cinsel istismar ve çocuğu ihmal bulunmaktadır. Bu durumlardan etkilenen çocuklar genellikle fiziksel yaralanmalar, duygusal acılar, kötü beslenme ve ne yazık ki, bazen ölüm ile yüz yüze kalmaktadır. Çocuk istismarı aynı zamanda ruhsal olarak da bu genç hayatların belini bükmektedir. Bu tür kötü deneyimler yaşayan çocuklar, Tanrı’yı sevecen göksel Baba olarak görmekte zorlanırlar (Matta 18:5-6). Ailenin diğer üyeleri ise içten içe acılar yaşarlar. Hatta cinsel istismarı gerçekleştiren kişi bile hem utanca hem de bağımlı olduğu kötü alışkanlığının gizli kapaklı hallerine giderek tutsak olur.
Ancak pek çok kişinin keşfetmiş olduğu gibi bu durumların hepsi için bir çıkış yolu vardır. İstismar kısır döngüsü kırılabilir, özellikle de acılarımızı Büyük Şifacı İsa Mesih’e teslim ettiğimizde!
Duaya Mı İhtiyacınız Var?
